30 weken

En dan ineens ben je patiënt. 30 weken en 2 dagen is Pukje als we samen in het ziekenhuis terecht komen. Nog erg jong en daarom is elke dag en zeker elke week extra ééntje die telt. De reden voor dit volkomen onverwachte verblijf in het ziekenhuis is een bloeding, veroorzaakt door de ligging van de placenta. De situatie wordt erg serieus genomen in het ziekenhuis. Ik krijg spuiten voor de longrijping van de baby, een infuus voor de rijping van de hersens van de baby en tabletten om de weeën (die ik gelukkig niet heb) te remmen. Dit pakketje van drie moet 48 uur lang de tijd krijgen om zijn werk te doen. Daarna wordt gekeken of alles ''rustig'' is en mag ik weer langzaam gaan mobiliseren. De eerste 48 uur is het alleen lopen naar toilet en douche. En elke ochtend een ctg.

Al met al ben ik van vrijdagochtend 4.30u tot maandagavond 19u in het ziekenhuis (Sophia, onderdeel van Erasmus MC) in Rotterdam. Ik krijg de boodschap mee dat ik alleen naar huis mag als ik daar hetzelfde doe als in het ziekenhuis: niets. Een kopje thee zetten is het maximale. En dat ik gelijk bel, zodra ik bemerk dat er iets niet in orde is. Dat beloof ik natuurlijk. Enerzijds is het een goed teken dat ik weer naar huis mag en ben ik daar blij om. Anderzijds voelt het ziekenhuis wel als de veilige omgeving die ik nu ga verlaten. En ook waren de dagen in het ziekenhuis erg gezellig. Ik lag bij geweldige meiden op de zaal, die allemaal hetzelfde probleem hadden, de kans op een vroeggeboorte, maar die verder niet ziek waren. We konden heerlijk met elkaar kletsen over de dingen die ons allen bezig hielden. Stilstaan bij de zwangerschap betekende het voor mij. Na al die weken die voorbijvlogen door bezig te zijn met werken, reizen, familie, vrienden en ook nog de zwangerschap, is de realiteit van het laatste nu veel dichterbij gekomen. 

Ontbijtje..

Diner..

Inmiddels ben ik weer thuis. Mijn werk heb ik voorlopig moeten afzeggen. Ik weet nog niet of ik weer aan het werk zal gaan. Het zal om nog 2 weken maximaal gaan. Ik wacht het af wat de dokter volgende week zegt. Ik hoop dat de rust die ik nu neem voor 100% ten goede komt aan de nog zo noodzakelijke ontwikkeling van de baby.

28 weken

In mijn huis is al gauw een kamertje voor Pukje gevonden. Er is boven een kleine slaapkamer overtollig, dus het spreekt voor zich dat dit de babykamer wordt. Er moet wel het één en ander gebeuren aan deze kamer. In de eerste plaats moeten alle reisattributen verdwijnen, rugzakken, koffers, bergschoenen, slippers.. ze verdwijnen allemaal naar een inbouwkast op de studeerkamer. In de muren zitten grote scheuren. Een jaar of 10 geleden toen ik in dit huis kwam zijn deze muren om dezelfde reden gestuukt. Gelukkig wil de huisbaas het werk deze keer op zich nemen. Als de muren klaar zijn, moeten ze worden behangen, met het niet zo elegante, maar wel ijzersterke glasweefselbehang. Samen met een vriendin, zij doet het werk, is het kamertje in één dagdeel behangen. Daarna kan er worden geverfd! Wat een feest, naar de Gamma en de mooiste kleuren uitzoeken. In mijn enthousiasme laat ik een verfpot vallen, oei! Op de vloerbedekking die ik nog graag had willen laten liggen. Jammer, maar een frisse nieuwe vloerbedekking kan toch ook geen kwaad. Geluk bij een ongeluk heet dat. De muren maak ik lichtblauw en de plinten en kozijnen hardblauw. Heel fris staat het!

Oei!

Bij Leen Bakker ga ik op zoek naar accessoires. Ik vind een leuke, stoere canvaslamp, waar ik gelijk weg van ben. Er staan een olifantje op en een aapje. In dezelfde stijl vind ik ook leuke slingers van olifantjes en nijlpaardjes. En een paar weken later ook nog krijtborden die je aan de muur kunt hangen; een olifant, een nijlpaard en een giraf! Ik ben er happy mee, omdat het zo leuk bijpassend is allemaal. Om alles op te hangen, is de kamer uiteindelijk niet groot genoeg, dus moet ik uitwijken naar de gang.

Voor de inrichting van de kamer kom ik op marktplaats terecht. Er staat een leuke babykamer nét te koop en voor een hele aantrekkelijke prijs. Ik beloof de eigenaar om de volgende dag te bellen. Ik ben de eerste en ik ben net op tijd, want volgens zeggen heeft hij de hele dag erna telefoontjes gehad, zodat hij de kamer maar als gereserveerd heeft gezet. De meubeltjes hebben een mooie beukenhouten kleur en zien er uit als nieuw. Een kast, een ledikantje en een commode.

Als de kamer zover klaar en ingericht is, is het tijd voor de aankleding. Bij de Gamma koop ik een mooi blauw rolgordijn (dat nog klaarstaat om bevestigd te worden). Ook is het leuk om het aankleedkussen neer te leggen en alvast wat kleertjes op te hangen. Vreemd is het, dat de toekomstige bewoner van deze kamer nog zo'n grote, kleine onbekende is.